Arkamda bırakırken olmazsa olmazımı
Hatırlamak bir yana çoktan unuttum onu
Hiç hesaba katmadım zararımı karımı
Canımdan can ekleyip yaşatmıştım ben onu

Onu orda bırakıp ben geriye dönerken
Ciğerim yanıyordu karakış dondururken
Yıkılmış harap omuş bir enkazdan çıkarken
Canımdan can ekleyip yaşatmıştım ben onu

Maksat kıymet bilmekti nankörlük etmek değil
Bir gül dalına konmuş bülbülü kovmak değil
Başımdan atacağım bir yasak savmak değil
Canımdan can ekleyip yaşatmıştım ben onu

Kendime çok sordum da bulamadım cevabı
Sırtından vuranların,olurmu hiç sevabı
O ,olmazsa öteki değiştirmem gül dalı
Canımdan can ekleyip yaşatmıştım ben onu

Meğerse düz yoluma ne tuzaklar kurulmuş
Gel dalıma kon derken,dikenini saklamış
Sen benim can dostumsun,derken yalan söylemiş
Canımdan can ekleyip yaşatmıştım ben onu

Kıydığımız nikahı yok sayalım son bulsun
Yaşandı bitti ise senin canın sağ olsun
Nereden ince ise varsın oradan kopsun
Canımdan can ekleyip yaşatmıştım ben onu

Bilmiyorum emekler ne olduki gözünde
Artık ne söylesem boş vefa yokmuş sözünde
Yüzünün güzelliği,yokmuş meğer gönlünde
Canımdan can ekleyip yaşatmıştım ben onu

TİRYAKİ yem dur hele kar boran başlamadı
Dikenin ucu battı dalını saplamadı
Sonu nereye varır henüz hesaplamadı
Canımdan can ekleyip yaşatmıştım ben onu

22 Nisan 2011
Karasu/Sakarya