SEVGİNİN ERİŞİLMEZ GÜCÜ
Uzağımda, çok uzağımdasın.
Kilometrelerce örülmüş gönül ağımdasın. Kat kat açılmış göklerin derinlerinden, Göz kamaştıran ebemkuşağının renklerinden, Sevgim yağacak üstüne. Bereketi bol bir sağanak. Taneciklerini hasretinle birleştirmiş, İmrendiresiye güçlü, saf ve berrak. Foton yağmurları gibi gizli. Sarıyor bedenini, benliğini. Gücü, şefkati sevgi dokulu, Gizemli ve bir o kadar da sihirli. Ayrılığın acısıyla kınından fırlamışsa benlik, Parlak bir yıldız gibiyken düşmüşse zamana yenik, Çilesinin karadeliğine çöke çöke, Evrenin kader girdabında delice döne döne, Bir umut ki, erebilirse erse erginliğine! Sevginin sınırsızlığına paramparça savrulsa bile, Çarpıştığı her zerreyle el ele , yürek yüreğe. Kaynaştıkça bütünleşen, sarmalandıkça devleşen, Sevgiye ve umuda adanmışlıktır, Hasret karası enerjiden her solukta yenilenen. Ayşe Yarman Öztekin ’Sevgi Kuytuda’ 2012 |