DİRİ YOKTadı hoş yoğurda hasret mideler Hiç ayranım ekşi diyen biri yok. Arlı, namusluya galip gedeler Helâlden lokmayla doyan diri yok. Dostunu kullanan çöpe atıyor Takım elbiseyle çalım satıyor Beş vakit camide sarhoş yatıyor Ölümlü dünyanın ayan eri yok. Hurafeler dini imanı olmuş Şahadeti bozuk namazsız ölmüş Midesi rahatsız orucu solmuş İslâm’ın şartını sayan yeri yok. Malını dağıtır oğula, kıza Hacca gider çıktım sanır beyaza Mahşerde düşecek sonsuz ayaza Sağlığında dine uyan piri yok. Herkes birbirine kurmuş tuzağı İsterse öküzde görür buzağı Dursunî görmedi yakın, uzağı Bağırır sesini duyan yâri yok. Dursun Yeşil – 02.03.2010 |