17 AĞUSTOSOrtalık karanlık Acı acı çalan telefon sesi Deprem oldu çıkın dışarı Elektrikler kesik İçimde bir eziklik Sabah oldu ortalık aydınlandı Haberler alıyoruz Ama her haber aldığımda Yüreğim yanıyor Ölü sayısı adeta fırlıyor Akşam televizyonlardaki Görüntülere dayanamıyorum Amca amca diye bağıran kızı Hiç ama hiç unutamıyorum. Boynu betonların altında kalmış genci Sadece etrafına bakan kızı Hayretle izliyorum. Aman Allah’ım yürekler dayanmıyor Ölü sayısı binleri binleri buluyor Kepçelerle gömülen ölülere Şaşkınlıkla bakıyorum. Halkımız seferber oldu Elinden gelen yardımı yapıyor Bugün sana yarın bana diyor Kalkıyor ve gidiyorum Naylon çadırlar altında çocuklar Yaşlı teyzeler, nineler Yağmur mu başladı Yağan yağmur çadırın içinde Her taraf çamur Yiyecek dağıtan, giyecek dağıtan İnsanları görüyorum Yaraları saran hemşireleri, doktorları Bir enkaz başında Bazen bir hüzün boyunlar bükük Bazen bir sevinç eller havada Dünya seferber olmuş Japonu, Fransızı, Yunanı Tüm milletler yaraları sarıyor Koşmuş gelmişler buraya. Akut görev başında Mehmetçik hemen yanı başında Fedakarca çalışıyorlar. Bilmem sayamadım kaç oldu Enkaz altından kurtarılanları Eller birleşsin şimdi Yürekler bir olsun. İnşaallah bunlar son olsun. 21.08.2001 |