Bilyelerim...
bilyelerim vardı benim...
rengarenk.... oynamaya kıyamadığım kırılmasından korktuğum... sonra birgün kayboldular hepsi... biri diğerini takip eder gibi... hala içimdedir acısı... acep oynamadan kaybolduklarından mı? yoksa onlara bir dost gibi alıştığımdan mı? kim bilebilir ki? hayatım gibi yok oldular hepsi... şimdi belki biri bir yerlerde görüyordur beni.... Havin |
kırılmasından korktuğum...
tebrik ederim.