ZELZELE
17 Ağustos 1999 yılını yakinen yaşayan biri olarak
kaleme alınmıştır ZELZELE Afetlerden bir afet, Sanki dünya ufalmış, Küçük bir beşik gibi, Büyük sallantılarla başlar. Yıkılır beton yığınları, Ve üst üste dizilmiş taşlar. Yerle bir olmuş sanki, Gökdelenlerin katları. Zelzele Uykunun en koyusunda, Mahmur gözler açılır. Korku ve şaşkınlık içinde, Ne yapacaklarını şaşırır insanlar. Uzanmış yatağında, Gözler karanlığa takılır, Ümitsiz bir biçimde, Tutacak bir dal arar. Zelzele Saat durmuştur artık. O kısacık zamanda. Neler geçer aklından, Sıralamak mümkün mü? Ölüm gelir ilk önce, Eğer yaşıyorsan hala. Salavat,Tekbir getirebiliyorsan, Veya dua edebiliyorsan, Ne mutlu sana. Zelzele Sonra gelir aklına, Evlad-ı ıyal, Kalkarsın yatağından, Hayal meyal. Alırsın çocuklarını, Önüne,kucağına. Kaçmaya çalışırsın Zelzeleden , Velveleden, Hengameden. Zelzele Ey gurur abidesi insan. Gördün mü? Rabb’imin azametini, Azametin içindeki sırrı, Sırrın özündeki rahmetini. ‘Ol’ deyince,nelerin olacağını. Koca koca apartmanların, Blokların,iş hanlarının, Adeta secdeye kapandığını, Binaların secde edişini gördün mü? Birde rükuya eğilenleri, Ya kaldırımların adeta ellerini kaldırarak, Dua edişlerini gördün mü? Zelzele İmtihan çeşitlerinden, Sure-i Bakara’da geçen 155. ayetin mucizelerini. 45 saniye içinde nasıl gerçekleşti Gördün mü? Korku Öyle bir korku ki Milyarlar saydığımız evlerimizi, Milyonlar verdiğimiz eşyalarımızı, Canımız kadar sevdiğimiz, Evlatlarımızın,mallarımızın, Elimizden çıkıp, Nasıl sıfırı tükettiğimizi Gördün mü? Zelzele Ey insan Rabb’imin kudretini gördün, Aynel yakın,ilmel yakın,hakkal yakın gibi. Ölenlerin zaten kıyameti koptu. Yaşayanlar ise gördü kıyametin küçüğünü. Rabb’imin gücüne,kuvvetine,kudretine, Şerik yoktu. Her nefsin ölümü tadacağını, Ecelin nasıl,Ne zaman, Saat kaçta gelebileceğini, Anladıysan şayet. İbret al, Secdeye kapan, Yaradan’a dua et. |
RAHMETLE ANIYORUZZZ TAKDİRİ İLAHİDEN GELENE AMAN YOK LAKİN YA KULLARDAN
AFFETMEM
UNUTMAM
UNUTTURMAM
SELAMLAR