dertler çöker akşamın sarhoşluğunda içime
gurbet türküleri dudaklarımda
sızım sızım sol yanım
yalnızlığımın limanında düşlerdeyim
kimsem yok ki senden başka yürekte
avuntularım bohçama sakladığım sevdalarında
hayat bulur sen olan bu beden..


ne zormuş yaban ayazlarında kalmak
ben ülkem’in en zalim kışlarına razıyım
yeter ki bağrına bir düşebileyim
birde senin yanıbaşında
nefesler alayım ey sevdiğim yar..

hani derler ya!
’karnının doyduğu yer vatanın’ diye
yok be gülüm yok,öyle değilmiş
ben hiç maddeyi düşünmedim ki
manada kendimi ararken... ama,
kör olası kaderin esinti rüzgarlarında düştüm
özüme yabancı,her şeyime uzak diyarlara
hangi vicdan vatanından keyfiyen uzak kalır ki!
hangi seven yürek sevdasına acılar çektirir ki!..

mutlu insanlar arasında bir ben mutsuzum
gülen yüzüm,coşan yüreğim küskünlerde
gurbet türküleri dinledikce
yaralarım derinleşir be gülüm
zivanası çıkmış hayatın içinde kaybolurken
düşler bahçesinde seni ve ülkemi görürüm
Görürüm de; lakin
kanadı kırılmış okyanus martısıyım ben
uçamam sevdiklerimin bağrına
yanarım, eririm gün be gün sevdiğim..

ne olur uzat bana ellerini
al beni gurbet cehenneminden..
mutlu olayım ülkemin mis kokan topraklarında
ve sen kokan bahçelerinde...