Sen ne kadar bir azap saymasan da!Öyle bir azap ki yaşattığın Azabın tadına kanamadan Gözlerimden kan boşalmadan Tırnaklar parmaklarımı bırakmadan Ayaklarım basmayacak kadar yorulmadan Kanımın donmasına ramak kalmadan Dilimi dönmez hale getirmeden Zihnime haşyeti çağrıştırmadan Kalbim ahirin yönüne sevk etmeden Aşkın tanımına müdrik olamadan Sevdaların katresinde hiç yaşamadan Sevginin bir rahmet tecellisi olduğu Tarafımca yakinen hıfzedilmeden Bir tutku arifesinde yalnız nefeslenirken Sen çıktın aniden hiçbir vakit görünmeden Merak ne müthiş bir nimetmiş meğerki Seni senden alıyor kendi seyrine katıyor Hülyalar ki artık beni sarmıyor oyalıyor Bir çaresizliği hal diliyle sirayet ettiriyor Meğerse damarlardan çekilen kan misali Ciğerde toplanan suyun beyne ulaşması gibi O an kalbin çaresizlik içinde teklemesi misali Bir şuur bulanıklığının insanı tarumar ettiği gibi Şevkin heyecanın merakın hazzın terk ettiği misali O an ve bitecek zamanda beni bekleyen çetin azapla |
ne kadar güzel anlatmışsınız
kutluyorum kaleminizi .sevgiyle.