1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
893
Okunma
BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ
Bir yokmuş bir varmış...
Ay hep karanlıkta yaşarmış..
Bir de parlak yıldız varmış.
Bir söner bir yanarmış.
Aşkına karşılık arar,
Arada bir ışığını rüzgâra katar
Aya doğru yakarmış.
Gel zaman, git zaman
Aradan günler geçer ay,
Parladıkça parlarmış...
Ruhu ısınır, gözleri ışıldarmış.
Ay hep orada durur,
Yıldızına bakarmış.
Hiç sönmeyecek sanır,
Tüm yıldızlardan kıskanırmış.
Bir gün, işte o gün..
Ay sonsuzluğu beklerken
Parlak yıldız kaymış.
Almış başını yıldız uzaklara,
Ay kimsesizliğe akmış.
Bir varmış, bir yokmuş...
Göklerdeki bulutlar birbirlerine,
Demişler ki;
Onlara değen Nazarmış...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz