KALEM
kalem
Vermeyin bana alın şu kalemi benden dayanamam yazarım azar duygularım dökülür kağıda azar,azar azalırım vermeyin bana alın şu kalemi benden binerim kalem atına yedi düvel dört bir köşe toza dumana bularım tozuturum tozarım vermeyin bana alın şu kalemi benden bağırır mısralarım ortalığı figan alır kulağınızı yıpratırım vermeyin bana alın şu kalemi benden saplarım onu kalbime yaralarım kendimi ben sakarım kalemim kana bulanır elinizde kalırım vermeyin bana kalemi bana yasaklayın yasaklayamazsanız eğer ya kırın yada saklayın hiç kızmam ,hiç darılmam görürseniz yazarken beni çekin elimden kalemi alın hem dövün hem pataklayın vermeyin kalemi bana alın şu kalemi benden mısralarım çok ağlaktır dünyayı sele salarım vermeyin bana alın şu kalemi benden kullanamam ben kalemi canım bir sigara ister çakmak sanar yakarım yanar kalem yanar kağıt dünyayı bir yangın alır en başta ben yanarım vermeyin şunu bana dedim ben size ama azdı duygularım bindim kalem atına düştüm attan bağırdım saplandı kalemim kalbime hem sel hem kan hem yangın aynı yerde ben boş bir çuval gibi darmadağın 15/02/2004 3T MERSİN |