sen yoksun ve ben yağmurlara tutuldum
bahar bir gülüştüm yandım kurutuldum
eski bir şarkı gibi hep unutuldum gözlerin bulutlu uzak gök yüzü hala sen yoksun ve ben yağmurlara tutuldum savruldu hayallerim güz yaprağınca hüzünler yüzüme kar olup yağınca ayaz bir gece elimde kararınca sen yoksun ve ben rüzgarlara tutuldum arayışım çöl boyu... Mecnun’u aştı Yusuf’u arayan Yakup’a ulaştı yüreğim perişandı fikrim de şaştı sen yoksun ve ben efkarlara tutuldum |