Benmi çocukluğumu arıyorum çocukluğum beni
Sırtımda av tüfeğim
Bilmiyorum neyi aramakdayım Yönüm cevizli dağına doğru Bir yandan yürüyorum yalnız başımayım Delik çınara varmışım Bir yağmur bir yağmur bardakdan boşanıyor İki çocuk üstümde meşelikde Eşşeklerinin yükünü saramamışlar ağlıyorlar Heyyy çocuklar ben varım burdayım görmüyormusunuz görmüyorlar O çocuklardan biri’’de benim Ben büyüdüm durun bekleyin yükünüzü ben sarayım diyorum Bir daha bakıyorum yoklar Bir üstüne Ardıç arasına çıkıyorum Guguk kuşları ara ara ötüyor Tepeden keçi çobanlarını bakıyorum Keçilerini güdüyorlar Bir daha bakıyorum yoklar İki çocuk ardıç arasından yükünü sarmışlar Geçiyorlar hey diyecek oluyorum ben burdayım Dönüyorum yönümü bu tarafa Sıra kayalara karadu’’da Ayağımın üstüne oturuyorum tüfek öylesine gelmiş yanımda Çırlıkda koyun ağılın’’da koyun sağıyorlar Heyyyyyy Yahya gelsene diyorlar tamam diyorum geliyorum İki adım atıyorum,,,, Bir daha bakıyorum yoklar Bir kalabalık yatsıya doğru armutlukdan armut tutmakdan geliyorlar Ellerinde yükden ayrı sepetler var İçlerinde bende varım,,,, sesimi duyuyorum Heyyyyy ben burdayım beni bekleyin bende geliyorum Hadi yürü diyorlar duyuyorum Bir varlar,,,, bir daha bakıyorum yoklar Benmi çocukluğumu arıyorum Çocukluğummu beni bilmiyorum. Yahya sevim: Aydın . |