VAZGEÇEMEM SENDENBir temmuz akşamıydı nasıl anlatsam Dert doldu içime Konuşurken oradan buradan yine laf açıldı ondan Ne olduysa işte bundan kan damladı kapanmış yaramdan Ağlamak geldi içimden Kırdım kalemimi yargıladım kendimi Sensizliğe mahkum ettin ben beni İdam diye bir karar düştüm kalemden Zannetme ki sakın korkarım ölümden Benim korkum sensizlik Vazgeçmiyorum ki senden Vazgeçmiyorum ki senden Murat atmaca |
bu soz geldı bı an aklıma bu yazınıza eklemek ıstedım sevgıler...guzeldı..