BEN YAĞMUR ADAM
Soğuk,puslu bir sabah ayazını peşimden sürüklüyorum
Yalnızlığımı köhne bir sandalın dansında avutuyorum Hüzün yağmurları yağıyor göz pınarlarımdan,üşüyorum Seni ve senli anıları arkamda bırakarak amaçsızca yürüyorum Gül dudaklım seni bu kadar severken neden ayrılıyoruz Bir kafede oturdum,düşündüm birlikte ne kadar da mutluyuz Senin kaprislerin,benim gururum bu aşkın sonunu getirdi Sevgi denen adsız çeşme bak şimdilerde susuzluktan kurudu Ben yağmur adamın, şimdi sensiz ne yaparım diye düşünüyorum Martı çığlıklarına karışıyor ahlarım,uzat gül dudaklarını üşüyorum Sensizlik bulvarında kalabalıkların arasında kaybolup gidiyorum Son vapurla gelirsin belki diye limanda umarsızca seni bekliyorum Nihat Gülle Şair ve yazar |