ADI BENDE SAKLI
Karlı bir şubat ayında
Yetmiş üçün beşinde Hatta sabahın beşinde Yüreğime zemheri kazınarak geldim dünyaya Hiçbir sıcaklık ısıtmaz içimi Temmuzda üşürken Hayaliyle ısınırken mutlulukların Bütün mutlulukların adını İstanbul koyarsın Ve bir gün Karlı bir İstanbul gününde İki bin dokuzunun aralık ayında Hatta akşamın dokuzunda Karşılaştım İstanbul un Kadıköy’ünde İstanbul’dan daha güzelle bir hayalle O gözlere bakıp yandım Hayal mi gerçek mi anlayamadım Ayaklarım kesildi yerden Lal oldu dilim Ben sustum şehir sustu Güldü İçim ısındı Buzları eridi yüreğimin Ve gözlerini kazıdım yüreğime Adınla aydınlandı karanlılarım Ayla ışıklandı yüzün Ve ben ısındım İçimdeki çocuk uyandı Yetimliğinden kurtuldu Uzattım ellerimi Götür beni sevgili bayramlarına Açalım yelkenlerimizi Uğrayalım düş limanlarımıza Adını saklıyorum kendimden bile Tut ellerimi İstanbul’dan daha güzel sevgili Gülüşlerine vuruldum Vur beni Adına aşk dediğim Aşkım dediğim Gülüşüyle karanlıklarıma ışık tutan (AYLA) gelen aydınlığım Şayet bir gün ay giderse Korkmuyorum artık Biliyorum sen varsın artık Hep benimle kal Olmaz mı kadınım Canım, cananım Can kuşum Güzel sevgilim…. İki bin onun beşinci ayının yedisinde Hatta gecenin iki otuz yedisinde (Silivri) Şahitleri: Ben,odam, izmaritsiz küllüğüm, Ayla beraber bedaş elektriği…. |
İki bin dokuzunun aralık ayında
Hatta akşamın dokuzunda
Karşılaştım İstanbul un Kadıköy’ünde
İstanbul’dan daha güzelle bir hayalle
O gözlere bakıp yandım
Kutlarım dost kalem,o kadıköyde benimde sevda dolu anılarım var.
Saygılarımla...