42
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2390
Okunma

BİR SÖZDEN ETKİLENEREK BİR ANDA YAZDIM KUSURUM AFFOLA...
Sen nadide bir gül
Sende duy olurmu bülbül
Bense garip bir toprak
Göğsü dik alın terince de pak
Bu dünya yuvarlak ve durmadan döner oynatarak...
Keyfiniz için vurup durursun kazmayı belime yararak
Oynaşıp naz içinde yaptığın hopalık mı güzel senin gül
Hayat geçmez boşluğa taş atarak
Daldan dala konup susmazsın senin çenen kibirli bülbül
Gerçeğe dönmez mi ki senin o yüzün bir gün huşuyla
Marifetse çal oyna...
Boş bir hayat sürer durursun
Güzel görünüp turnayı da gözünden vurursun...
İçin dışın fitnelik
Tümden yaşantınsa göstermelik
Yanarsın boş yere gönül de tozar
Bir parça çıkar bir cıncık boncuk seni de bozar
Elde bir gönüle verilen sevgi tek kalır üzüntü de
Heyhat denecek o gün inan çokça da yakın
Uyan kendine gel yaşamına ver çeki düzen de
Sabrını da takın...
Her kul kibir gurur ve hırsının hamalığını yapar
Kalırsın sonra ortada göz pişmanlıkla bakar...
Elbet sen de bir gün kuruyup da gideceksin
Yaptıklarınla bin pişman olarak da pişeceksin
Ben yine burdayım yerimde verimli kalacağım
Daha nice nice güllere değerlerince bakacağım...
(08.03.2010)AZAP...
5.0
100% (28)