...OYNAMAK NİYE Kİ?Şiirin hikayesini görmek için tıklayın BİR SÖZDEN ETKİLENEREK BİR ANDA YAZDIM KUSURUM AFFOLA...
Sen nadide bir gül Sende duy olurmu bülbül Bense garip bir toprak Göğsü dik alın terince de pak Bu dünya yuvarlak ve durmadan döner oynatarak... Keyfiniz için vurup durursun kazmayı belime yararak Oynaşıp naz içinde yaptığın hopalık mı güzel senin gül Hayat geçmez boşluğa taş atarak Daldan dala konup susmazsın senin çenen kibirli bülbül Gerçeğe dönmez mi ki senin o yüzün bir gün huşuyla Marifetse çal oyna... Boş bir hayat sürer durursun Güzel görünüp turnayı da gözünden vurursun... İçin dışın fitnelik Tümden yaşantınsa göstermelik Yanarsın boş yere gönül de tozar Bir parça çıkar bir cıncık boncuk seni de bozar Elde bir gönüle verilen sevgi tek kalır üzüntü de Heyhat denecek o gün inan çokça da yakın Uyan kendine gel yaşamına ver çeki düzen de Sabrını da takın... Her kul kibir gurur ve hırsının hamalığını yapar Kalırsın sonra ortada göz pişmanlıkla bakar... Elbet sen de bir gün kuruyup da gideceksin Yaptıklarınla bin pişman olarak da pişeceksin Ben yine burdayım yerimde verimli kalacağım Daha nice nice güllere değerlerince bakacağım... (08.03.2010)AZAP... |
manidar şiirinize ve usta kaleminize
saygı ve selamlar