Canıma can katıyor, baharın çiçekleri.
Mucizeler yaşatır, Rabbimin gerçekleri.
Şu donmuş topraklardan, yeşerir çayır çimen.
Mevla’mızın emridir, tabiata yol veren.

Lale, sümbül açılır, hercailer renk renktir.
Öter kanarya, bülbül, kuş sesleri ahenktir.
Gonca güller açılır, özlemiş bülbülleri.
Bülbüllerde şad eder, mis kokan güllerini.

Kırlar acem halısı, çiçekler desen desen.
Ilık ılık rüzgârlar, badu sabadan esen.
Gök mavi bulut beyaz, sevgilide bin bir naz.
Genç olsun yaşlı olsun, bu şölenden alır haz.

Tan yeri ağarırken, nurlar yağar dünyaya.
Yeryüzünün sevinci, ağar gider semaya.
Bitti kışın hüzün’ü, şimdi her yerde neşe.
Şükredelim Allah a, ısıtan şu güneşe.

Sularda da gül gülşen, coşuyorlar süt beyaz.
Ay yüzünü gösterir, deler bulutu ayaz.
Yıldızlarda görünür, atar gamı kederi.
İşte böyle nevbahar, başlar yaza seferi.

Çok bahar gördü şair, hep unuttu kışları.
Kimi kul ölüp gitti, çoğu görür yazları.
Sevmek sevilmek güzel, ilkbaharla yaz gibi.
Allaha şükredelim, kulun odur sahibi.

HİLMİ CAN.
2.MART.2011.


(3226)