ANLATAMADIKLARIM DUYAMADIKLARINIZ
Son kez anlatmak istedim size
Dilimin ucundaydı oysa tüm kelimeler... Canıma can katanı, Hayatımı, Hayalimi, Yaşama sevincimi... Kelimeler düğüm düğümdü boğazımda Hani dokunsanız ağlardım Dokunmadınız da zaten Son kez söylemek istedim Bağıra bağıra Gözyaşlarıyla Ben anlatacaktım Siz dinleyecektiniz Sonra alkışlar içinde sarılacaktım ona Elimde kırmızı bir gül Diz çökecektim önünde Evlen diyecektim Evlen benimle! Sonra sarılacaktım Doya doya, hiç bırakmadan Hani sonra düğünümüz olacaktı Halayda başı çekecektim Bütün bu dertler kederler varken Bu hayata inat Mutluyuz diyecektim... Çocuklarımız olacaktı Hayat yüzümüze gülecekti be Bu masalda böyle bitecekti işte Bütün masallardaki gibi Mutlu son yazacaktı perdede Ve siz alkışlayacaktınız. Dedim ya Son kez anlatmak istedim diye Sadece duyun istedim Oysa ben o beyaz örtünün arkasında Çenesi bağlı Yüzü soluk Ruhu hani bedende gibi ama Bedeni soğuk Gözleri açık Perdenin açılmasını bekliyordum... Oysa neler neler anlatacaktım Konuşamadım Omuzlarınızın üstünde son kez yük olurken sizlere Siz yasımı çoktan tutmaya başlamıştınız bile Bir kez olsun dinlemediniz beni Sordunuz mu nereye diye? Ya sen hüzün gözlüm Ya sen yürek yangınım Ya sen giderken aklımı sende bıraktığım... Ağlama sakın! Son kez sesini duyamadım Son kez sarılamadım belki gitmeden Sana tertmiz bir sevgi bıraktım ben Bir gölge gibi uzaklaşıp giderken Yokluğunda bile sen aktın gözlerimden O son nefesimde Çıkarken ruhum bedenden Gülümsememek elde değildi Azrail kılığında geldiğin için sen... |