Sensizlik
Sensizliğe o kadar çok alışmışım ki;
Durduk yerde akıyor yaşlar göz pınarlarımdan, Ve durduk yerde geliyorsun aklıma, Yemek yerken,dostlarla muhabbet ederken ... Çok çınlatıyorumdur heralde kulaklarını, Ve çok giriyorumdur kabuslarına. En çok ben düşlüyorumdur seni rüyalarımda. En çok ben özlüyorumdur; Tenindeki masumiyeti, Kokundaki arzulama isteğini, Yıldızlar kadar ihtişamlı gözlerini ... Özlüyorum seni Ama bir o kadarda alıştım sensizliğe ... |