***Hayatlarımız***
Aşkın sıcaklığı damarlarımızda
Gün olur vurur yüreği acılarına Gün olur çıkarır kavak ağacının dallarına Aşkı kırmızı biliriz Ondan geleni öyle severiz Ayrılığa mal edilmiştir gözyaşlarımız Çoğu zaman veda etmeye sakındığımız Hani o aksi tavırlarımız Kavuşma hayaliyle büyüyen umutlarımız Ayrılığı sarı biliriz Bir kere aşka ayrılık adını vermişiz Herkesin bir yalnızlığı var içinde yaşattığı Derin yaralarını umarsızca sızlattığı Deli sevdaların kapılarına kilit astığı Ha babam bağrına vurdukça kanattığı Yalnızlığı beyaz biliriz Onun için kefeni beyaz biçmişiz Hani birde herkesin sonu ölüm varya O bahsettiğimiz yârin kollarında Hani niceleri geride bırakır gider ya Bir karış toprağa razı olur ya Ölümü siyah biliriz Azrail’in cübbesini görür öyle gideriz Kavramlarla geçip gidiyor hayatlarımız Bir sürü umuda halat bağladığımız Ömürden bir nefes çekip bıraktığımız Bir mezar taşına karşılık gelen hayatlarımız Mehmet Olcay |