Kendi İçimde Çoğaltıyorum Seni
Son zamanlarda öyle çaresiz öyle güçsüz hissediyorum ki kendimi,
Ruhum sanki içimizdekileri gören kendini görmeyen bir ayna, son günlerde kendimi hiç anlamıyorum baktğım aynalarda kendimi tanıyamıyorum…. Kendi ruhumuda görebilecek bir ayna arıyorum. Fırtınalar esiyor deli gönümde,, depremler oluşuyor bedenimde, Çığlık çığlığayım Çoğlıklarım duvarlarının arasında bana dönüyor. Kulaklarımı sağır edercesine. Artık kendimi tanıyamıyorum baktığım aynalarda. Ben kimim acaba Bu benmiyim diye soruyorum aynalara.. Hayır bu ben değilim. Korkuyorum ve bir yumrukta aynayı parçalıyorum, Bin parçaya bölünen kırık ayna parçalarında . Binlerce kendimi görüyorum. Binlerce kez çoğaltıyorum içimdeki seni. Ne yapsam olmuyor yok etmek isterken Çoğaltıyorum kendi içimdeki seni. Oysa ben yeterdim kendime Bana böyle duygular yüklenmeseydi Yeterdim kendime Ama yetemiyorum artık kendime İçime sığamıyorum Kimsin sen diye sorarken kendime Kim olduğumu tanıdım ben Evet sen Sen içimde ki sensin Kavuşamayıp özlediğim ben. Gitmeliyim buralardan Senin olmadığın kıyılara Gitmeliyim, Çaresizliğin ve yasakların olmadığı diyarlara, Gitmem gerekir terk etmem gerekir belki kendimi daha iyi tanımak için.. Gideceğim diyorum Gitme diyorsun kal diyorsun Hoşça kal diyorum Vedaları sevmem Hoşça kal demem diyorsun. Oysaki bilmiyorsun vedalar, Özlemeye alınan tek yön bilet olduğunu. Onun için ki vedalar atılamayan çığlıklardır. Onun içindir ki vedalar Boğazlarımızda düğümlenen hıçkırıklardır. Gözlerimizden akan yağmur tanecikleridir. Onun içindir vedalar özlemeye alınan tek yönlü biletlerdir. Yeni bir gün doğsada, Ağlasada bulutlar İsli ve sisli olsa geceler Bulanıkta olsa görüntüler Hoşça kal. Mutlu kal. Her veda öncesi böyle yazılır güzel dizeler. İster öncesinden yazılsın isterse sonrasında yazılsın ne kadar çok şeyler söylenirse söylensin veda edende, gitme kal diyeninde içinde söylenemiş çok şeyler kalacaktır içlerinde. Belki bir şarkı hatırlatacak belkide her şarkıda birbirlerini duyacaklardır. Feridun Erdoğan |
Ruhum sanki içimizdekileri gören kendini görmeyen bir ayna, son günlerde kendimi hiç
anlamıyorum baktğım aynalarda kendimi tanıyamıyorum….
Kendi ruhumuda görebilecek bir ayna arıyorum.
Fırtınalar esiyor deli gönümde,, depremler oluşuyor bedenimde,
Çığlık çığlığayım
Çoğlıklarım duvarlarının arasında bana dönüyor.
Kulaklarımı sağır edercesine.
Artık kendimi tanıyamıyorum baktığım aynalarda
............. yureginize saglik duygu seli olmus hisleriniz
cok anlamli tebrikler