Mimsiz temel üstüne, kurulmuş medeniyet,
İnsanlığa kast etmiş, taht kurmuş edeniyet.

Gözlerini kapatmış, ne dünü ne yarını var,
Evladını yen vampir, dünyayı sanıyor yar.

İnsanlığa müjde var, saadet diyarından,
Ölüm öldürülmüştür, ilan eder Hıradan.

Ehramlar tepe takla, putlar ki yerde yatar.
Kafir hiddete gelmiş, tozu dumana katar.

İlim hikmet elinde, cehle meydan okuyor,
Bu küfrün bataklığı, ne de çirkin kokuyor.

Kâbe’den yükselen Nur, karanlıkları kovdu,
Nemrutlar, Firavunlar, can evinden vuruldu.

Kıyamet kopsa bile, cehle yok artık zafer,
Kemalat hayat buldu, payidar ve muzaffer,

Dü cihan mamur oldu, doğdu sultanı ervah.
Küfrün tahtı yıkıldı, mazlumlar buldu penah.

Yerler gökler secdede, beklerdi binlerce yıl,
Muhammet arza geldi, putperestlik sen yıkıl.