MEVSİMLER HAZAN AĞLAR
Kuşların sesleriyle dolan, bahçeler bağlar
Yeşil elbiselere bürünen, o mor dağlar Sen yoksun diye gülüm ,mevsimler hazan ağlar Ne kadar beklesem boş, ne dil döksem nâfile Ben kendimi ateşe, atmışım bile bile Her âhım keskin alev ,bağrımı dağlıyorum Artık gözyaşlarım lâl, içime ağlıyorum Yine de bile bile, bir umut bağlıyorum Aşktan öte birşey bu, delirdim sevdan ile Ben kendimi ateşe, atmışım bile bile Aşikâr kazanan sen, belli kaybeden benim Yangın içerden vurur kavruluyor bedenim Mecnunluğuma sebeb, sensin ey yâr nedenim Bundan sonra farketmez, adımız düşse dile Ben kendimi ateşe, atmışım bile bile Suçu bana yükledin, kendini haklı sayıp Sensiz geçen günlerim, ömrümde büyük kayıp Selamın gelse idi, hiç olmazsa arayıp BELGELİ’yi yıkmazdı, çektirdiğin dert çile Ben kendimi ateşe, atmışım bile bile Halit Belgeli... 14.02.2011 KAYSERİ Not: Mevlid Kandilinizi tebrik eder, en sevgilinin şefaatını temenni ederim. |