Üç günlük dünyayı ebedi sandım.
Aşığım diyipte gülmek boşaymış.
Seviyorum diyen güzele kandım.
Uğrunda kahrolup ölmek boşaymış.

Ecel gelir ani kim var sırada.
Dünya bu dururuz günlük kirada.
Habibim peygamber oldu hirada.
Ağlasan göz yaşı silmek boşaymış.

Günahım boynumda yürek sızlıyor.
Kusurları örtsen mevla izliyor.
Yurdun yollarını belki gözlüyor.
Bir adım uzakta bilsem boşaymış.

Pişmanlık duymuyor düzeni bozan.
Kurandan ayrılan gönüller hazan.
Yurdumda okunur beş vakit ezan.
Namazın kılmasan duymak boşaymış.

Arasam bulunmaz sözünün eri.
Anladım imanım gözümün feri.
Çağırsam günlerim gelmiyor geri.
Paranın peşine koşmak boşaymış.

Gerçekler önünde bırak fasılı.
Gittikçe unuttuk adap usulü.
Gönül bu arıyor her gün resulü.
Hırsına yenilip coşmak boşaymış.

SELÇUK SALMAN 11 : 30
13.02.2011 PAZAR