KAHROLSUNKAHROLSUN Bu kaçinci düşüşüm kör kuyuya Zindanlara bilirmisin Uzun süre sustuğum zamanlar olur Zamana çığlık bile atarım Var bende bir şeyler Bazen içime düşerim sesizce İçten yanar kül renginde tenim olur Duygu kapılarım kapanır o an Yine bağlanırım umuda sonsuza Açarım kapı pencere Gelir nefesin gibi ılıl ılık Rüzgar çok ötelerden Gölgemden irkildiğim zaman olur Gece ayazında Yolum çikar sana her defasında Patika yoldan yürürüm sana Çıplak ayalarımla Sana düşerim seherden önce O doğmayan güneşi beklerim her defasında Hiç bir şey sen kadar açıtamazdı Yakamazdı ki içimi Her defa düşmekmi karalara yanmakmı içten içe Alnımdaki yazı kara kapkara Kahrolsun... Zeynep Ömen<Osman baylar= ortak |