GURBETTE TEYZEMİN GÜL OĞLU
GURBETTE TEYZEMİN GÜL OĞLU
Duydum ki perişan gurbette hali Sanki çöllerde mecnun misali Sılaya yazamaz olmuş ahvali Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş Gurbet kement ile bağlamış onu Kuş gibi kafeste çırpınır canı Öyle bir dert almış ağrır her yanı Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş Soykasına kalsın ekmeği aşı El eyledi bana bacı gard aşı Gözümde tütüyor sılamın taşı Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş Zor yutulur gurbet elin lokması Öldürür Almancı diye bakması Sılada yabancı burada yabancı Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş Teyzemin gül oğlu gül gibi solmuş Tanımadım gard aş sana ne olmuş Zalim gurbet seni ne hala koymuş Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş Gül Mahmut’um derdi teyzem severdi Zorda bırakmıştı şu geçim derdi Bağrına taş bastı gurbete verdi Gurbette teyzemin gül oğlu solmuş Halife BOZBAYIR |