Vaktinde okulumu bitirmeyi,
Büyük şair olmayı düşünüyorum.
Şiirlerimi kitap haline getirmeyi,
Bilmeyene şiir belletmeyi düşünüyorum.

Şiirlerle doğruları anlatmayı,
Tatlı dille, güzellikle söyletmeyi,
Doğruları tüm dünyaya dinletmeyi,
Herkese, her zaman öğretmeyi düşünüyorum.

Baha ACEMİ



Haydi bakalım küçüğüm inşallah dileklerin yerine gelir ve istediğin gibi büyük bir şair olursun dileğim benimde bu yöndedir senin için.Babasının oğluysa olur vallahi..

Vaktinde okulumu bitirmeyi,
Büyük şair olmayı düşünüyorum.
Şiirlerimi kitap haline getirmeyi,
Bilmeyene şiir belletmeyi düşünüyorum.

Şiirlerle doğruları anlatmayı,
Tatlı dille, güzellikle söyletmeyi,
Doğruları tüm dünyaya dinletmeyi,
Herkese, her zaman öğretmeyi düşünüyorum.

Tebrik ediyorum. Çok güzel bir şiirdi.
Saygı ve selamlarımla.

Çocuktum bir zamanlar, hani yaş itibarı ile çünkü yaşı saymazsak hâlâ çocuk derim kendime. Şiire merakım o zamanlar başlamıştı,ilkokula giderken. Tabii o zamanlar hep hece şiirleri üzerinde duruyordu öğretmenimiz ve ben de şiir, hece yazmaktır diye anlamışım. Başlamıştım saymaya,saymaktı ölçümüz zîrâ. Ders çalışırken defterlerimin bir köşesinde hep dizeler olurdu,matematik çalışırken bile. Şimdi olduğu gibi,bir yanımızda hesap makinesi diğer yanımızda alfabeyle yürek çizen kalem....



Yazdıklarımı ilk olarak öğretmenlerime gösterirdim,okuturdum. Öğretmenlerim diyorum,ingilizce öğretmenim de okurdu Türkçe öğretmenim de müzik öğretmenim de... Geçenlerde görüştük,ne yaptın diyorlar çok azimliydin... Bir şey yapmadım henüz,sadece okumaya çalışıyorum ve gücüm yeterse yazmaya....


O zamanlar onlar okuduktan sonra hep sorardım:

-Nasıl olmuş?

Ve derlerdi:

-Çok güzel...


Şimdi dönüp bakınca bilmem kaç yıl öncesi yazdıklarıma, hakikaten ne vicdanlı insanlarmış diyorum. O yaşta zaten bir şey beklenmez ama benim öğretmenlerimde kanaat çaba üzeriydi. Kimse Mehmet Akif olamazdı o yaşta yahut Necip usta...

Geçelim,ben de hep güzel yazdığımı düşüne düşüne yazdım ve hep yazdım çünkü şevk kıran,çocuk kâlbime menfi bakışları olan ardına öyleli kelâm eden kimse yoktu etrafımda...


Çünkü onlar:


insandı!


Yıllar geçti,uzun yıllar...Ben hâlâ hemen hepsiyle görüşüyorum,şimdi daha farklı elbet aradaki samimiyet ama gözümün,gönlümün en değerlileri onlardır... Ve eğitim hayatı bölük pörçük parça parça et tırnak kazıma misâli şekl olunabilecek biriyim ya da çoğumuz da öyle. Evet çok çok iyi değiliz ama kötü hiç değiliz ve buna en önemli vesile neydi biliyor musun Baha kardeşim:



yapamazsın!


Diyenlerdi....



Uzun zamandır şiir çalışmalarını takip ediyorum,seslileri görünce çok da şaşırmıştım ama mutlu olmak denen bir şey varsa evet mutlu oluyorum bu sayfaya her geldiğimde. Çünkü sadece iyiye inanan bir kâlb var burada ve kötü söz dahil hiçbir şeyi görmeyen,o yana kulak tıkayan biri...


Ve ben inanıyorum,çok iyi yazacaksın ve birgün yazdıklarına şiir denecek....


Hayat için de başarı daima emek verenindir. Kimsenin adı da konuşmaz şânı da konuşmaz zaferin olduğu yerde. İnanmak ve çabalamak... Kilit de bu anahtar da bu....


Bu siteye de henüz okullu iken gelmiştim ve tıpkı okuldaki öğretmenlerim gibi biri vardı ve ben şimdi burada yazabiliyorsam o yüreğin emeği de çoktur ve payı da hak davasında....



İnsan kendine,yüreğine,yüreğinin niyetine inanıp güvendikten sonra olmayacak bir şey yoktur dünyada cûzi daire çerçevesinde...



Sen şair olmayı düşünüyorum demişsin ben de diyorum ki sürekli büyük üstatları,değerli kalemleri okur da çalışırsan inanıyorum,birgün şiir yazacaksın....



Sevgimle.

dileğin kabül olur inşallah bu yetenekle üzün sürmez iyi bir şair olursun kutlarım başarılar dilerim