NERDE O ESKİ SEVDALAR......
......NERDE O ESKİ SEVDALAR......
Sevdalar yan ciziyor hep tutgumuz gönül sayfasında Suskundu gönlüm yas tutuyordu zamana Hayata karşı durmaktan ayrılıklara boyun eğmekten Arta kalan sevgilere kucak açmaktan bıkkındı yüregim Sanki kınından çekilmeye hazır bir kılıç gibiydi duygularım Sevdanın en keskin yerinden kesmek için sancıları. Yüreğimi sevmek istiyordum Sevdalanmak aşkın iklimlerinde açıp sevdalara ellerimi uzatmak Soldurduğum kan kırmızı gülleri yeniden açtırmak istiyordum Ama imkansızı bir türlü başaramıyordum Sevda limanlarıma sığınamaz olmuştum Durgun sularında dinlenemez Fırtınalarda koynunda geçinemez olmuştum Çünkü sevmek eski bir şarkıydı yüregimin kuytu kıyılarında Sevmek, ulaşılması zor bir ışık, tutulması zor bir damla idi anlaşılması zor bir duyguydu taşınmazı agır bir yük idi Anlatabilmesi de en zor olandı . Kordu, kıvılcım misali tutuşturabilirdi insanı. Aklını başından alabilirdi ve ayaklarını hiç yere bastırmayabilirdi. Tüketebilirdi hiç acımadan en saf duygularını ve imkansızdı işte. İmkansızdı, çünkü seni sevmek eski bir şarkıydı Vede o şarkıyı arayıp bulmak zordu Ve şunu sordum dünyaya nerede o eski sevgiler hepsi şimdi kaldı anılarda kimyagersair48........... SUSTUM EY DOSTLAR SUSTUM BEN DÜNYAYA sustum ne kadar sevdalarda ne kadara susulacaksa o kadar sustum.. bir çıglık kanıyor demedim en derininde yüregimin.içimdeki volkanları bogarak sustum... açmadım kimselere yüregimi hançeri sadece kendime sapladım sapladım ve sustum sevdalarda hüznü içimde acıları gözlerimde topladım sustum dostlar........... Sustum dostlar sevdalarda sustum sustu bagmdaki şarkı gözlerimdeki ışıltı yalan sevdaları saran hep hüzün bulutu olup yagan yalan sevdalarda viraneleşmiş şehir gibi kalakaldım Saçı agarmış hayaller nemli kirpiklerle bulutlandıgında gözlerim gökte şimşek olup çakıyorum ben kimse görmüyor sanki beni Sanki ama olmuş gönül gözleri susutum dostlar sustumyalanmıs yalan dünyanısevdaları Sustum dostlar sustum tuz basıp yüregimdeki yaralarıma ne kadar susulacaksa o kadar sustum içinde volkanlar taşıyan bir derviş gibi yaslanıp yalnızlığın duvarına gül döküp kalabalıklara her gece hüzün olup yagıyorum karanlık gecelerde Artık kimsesiz geziyorum gönül ülkemi kimse bilmiyor... Nede gönül deryamı keşfedecek gönülkalmamış artık Sustum dostlar sustum tam sevdiğimi haykıracaktım ki sustum sustu benimle gök sustu dag sustu toprak acılar konuşuyor şimdi yalnız yüregim yaralı gönlümün sızıları konuşuyor tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir atıyorum uçurumlardan gönlümdeki solmş çiçekleri kimse görmüyor beni Okadar ama olmuşki insanların gönülleri Herkes sıgınmış kendi gönül limanına Ne zaman dudaklarından öpmeye kalksam hayatı saçlarını koklasam rüzgarların içimde incecik bir sevgi ürperiyor sarı hüzünler dökülüyor gönül bahçeme gelmiyor beklediğim bahar yaralar merhem tutmuyor aslagözyaşı olup dökülüyorum kaldırımlara kimse silmiyor yagmur dinmiyor sevdiğim aşkı bilmiyor Sustum dostlar sustu benimle yüregimdeki sabır, sustu hasret, sustu zaman yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata kimse duymuyor beni Sustumdostlar sustum İçimde dalgalar kabardıkça volkanlar gibi oldu ruhumda sustu dudağımdaki şiir gözlerimdeki nehir gönlümdeki yara bulutlar bile duydu beni haykırdılar isyanıma Ama ama olmuş gönüller kapadılar yüreklerini sevgiye aşka dostluga kimyagersair48................ ARKADSLAR BU ARALAR GUNDE 7 ŞİİR YAZIYORUM GÜNLÜK BİR ŞİİR HAKKIM VARMIŞ BENDE IKI ŞİİR BIR ARADA YOLLLADIM |