I...

20 yüzyılın son çeyreği....
Bir ses yükselir İstanbuldan,
Haykırır cumartesi anneleri.
Yani,
21. yüzyıla beş kala...
Toplanır her cumartesi,
Cumartesi anneleri.

II...
I m from turkey!
I m from englisce ’
I m from ermenia!
Dilleri ne olursa olsun,
farketmez sonuçta ben anneyim ya....
İster arjantinde plaza de mayo,
İster türkiyede cumartesi anneleri...

II
maybe a sister(belki kız kardeş)

Belki bir kızkardeştir,
Arar gelinlik duvağıyla kardeşini
Unutmuştur yavuklusunu,
unutmuştur kurduğu düşleri...
III...
maybe a brader,
Belki erkek kardeştir arar,
Delikanlılık çağında yitirdiği ağabeyini....

IV...
maybe a beloved(belki bir sevgili)

Belki bir sevgilidir,
Yarım kalan şeyleri arar geçmiş güzel günlerde...
Kimi babasının fotoğraflarında büyütür çocukluğunu.
Kimi bıraktığı okulu...
Genç bir yürektir belki,
Büyütür sakladığı umudu.

V...
Fathers(babalar)

Çayın buğusuna karışmış
Gizlenmiş saklı gözyaşları,
Sararmış bıyıklar, ak düşen saçlarda arar,
Umudum dediği çocuklarını...

VI...
Wives(eşler)

Utangaç ve ürkek,
Kocalarını arar
yarım kalan sevişmelerde saklı...
anlatamadığı duygularını...

VII...
Mothers(analar)...

Cennettir ayaklarının altındaki.
Öyle yazar kitaplar,
Öyle söyler büyükler,
Ayaklar altındadır,ezilir analıkları.
Ararken yitik çocuklarını...

İster plaza de mayo,
İsterse cumartesi olsun,
Kaybettikleri fidandır aradıkları,
Kar kış demeden kaç hafta geçti,
Saymadım unuttum doğrusu,

VIII...
Analar,
Analarımız...
Kar kış demeden ağaran saçlarıyla,
Tam iki yüz hafta ,
inatla ve sabırla,
Aradı çocuklarını,
Bazen karlarda sürüdük,
Bazen copladık dövdük,
Utançsa ;
Bu utanç hepimizin...
İster plaza de mayo,
İsterse cumartesi anneleri
Ne farkeder ana anadır,
Çocuklarıdır,eşleridir,
Kardeşleridir aradıkları..
Değil mi ?


( Bu şiir kanlı diktatör Agusto Pinochet e ve adı saklı tüm dikdatörlere ithaf olunur)