SEN ÇIKTIN
Hasretle ararken, kimi bilmeden.
İçtiğim kahvede, falda sen çıktın. Ağlayan gözümün yaşı dinmeden. Kurudu güllerim balda sen çıktın. Kapılar yüzüme kapandı tek, tek. Umutlar kalmadı, tükendi istek. Dostlarımdan bile görmedim destek. Vefakar ararken, kulda sen çıktın. Yarınım karanlık, gözlerde matem. Kahırlar doluyor, sözlerde sitem. Hep yarım kalıyor, yazdığım bestem. Umudun bittiği yılda sen çıktın. Elimi tutacak kimsem yok iken. İnsanlar yanında yalnızlık çeken. Nice dost dilinden batarken diken. Çevremden kaçarken yolda sen çıktın. Dünyada acılar biter mi derken. Zaman hızlı geçer Yaşar’ım erken. Garibin gönlünde hasret eserken. Belime sardığım şal’da sen çıktın. 24/04/2003 Yaşar TAŞKESEN |
hece şiirinin yüz akı şiirinizi tebrik ediyor alkışlıyorum,selamlarımla