DOSTLUK
ah be hayat nasılda geçti ardı ardına yıllar
ne kadarda azmış takvimdeki zamanlar hayat akrep bizse yelkovan varmı akrebin zehirinden kurtulan bir dag düşün hiç yıkılmaz sanılan bir ova düşün hiç kurumaz sanılan bir aslanı düşün cakala uşaklık yapmaz sanılan zaman artık degişti okadar cokki aslanı çakala bogduran bir gül düşünki hiç solmaz sanılan sevgiden mahrum kalıpta topragında solan nice namertler var sevgiyi paraya satan okadar zalimmi oldu dunya neydi bize hayatı zorlaştıran kaynamakla aşınmaz kazan varmı dostlugu yüregiyele sevgi ile yazan yüreginde dostunu hep taşıyan okadar çok bukalemun varki dostunu ateşe atan koca bir çınar gibi yıkıldım biranda kaldıran yürek olmadı yıkıldıgım toprakta hep yakanlarçıkarcı dostlar varmış be dostum bu hayatta yaz arkadsım sen yaz yüreginde dostluga dair ne varsa topragından sökülen dal gibi kalakaldım ortada oysa ne varsa paylastım dostlarla asla bencil olmadım insanlara hep yürekten çıkarsız dost oldum insanlara |