Hayatın gerçeklerini canından bilip,
Bahtındaki karaları tek tek silip,
En son konuştuğumda nezle grip,
Bir kadın sevdim, o da bırakıp gitti.

Gönül deryası kilim gibiydi, desen desen,
En acı sözleriyle bıçak gibi kesen,
Ruhum gökte iken ters yönden esen,
Bir kadın sevdim, o da bırakıp gitti,

En derin manalar gözlerinde saklı,
Samimi duygularıyla, herkesten farklı,
Son konuşmamızda tamamen haklı,
Bir kadın sevdim, o da bırakıp gitti.

Çok hayal kurdum ben bu aşka düşeli,
Hayallerim uçsuz bucaksızdı şimdi köşeli,
Sesimi duyduğunda çocuk gibi neşeli,
Bir kadın sevdim, o da bırakıp gitti.

İstanbul gibi hakikatti, resmi gibi gerçek,
Olmayacaktı tatsızlık, bulunmayacaktı ölçek,
Tutuşturamadan ellerine demet demet çiçek,
Bir kadın sevdim, o da bırakıp gitti,

Şahit olacaktı bu aşka, bahçedeki gül, gökteki ay,
Kurulacaktı düğün dernek, çekilecekti halay,
İsmine şarkılar yazıp, resmini çizdiğim.......ay
Bir kadın sevdim, o da bırakıp gitti.

Kaç gece uykusuz kalıp, biçare sabahı bulduğum,
Hasretiyle deliye dönüp saçı başı yolduğum,
Bir görüşte deli divane aşık olduğum,
Bir kadın sevdim, o da bırakıp gitti,

Sanma ki bu yürek senden vazgeçecek,
Bu aşk günlük değil, ömür boyu sürecek,
Mutluluğa giden yolda beni görecek,
Bir kadın sevdim, o da bırakıp gitti.

Oğuz Alp Yüksel