EMEK...Kimilerini pek de mutlu eder, Hazırı yemek, Güzeli övmek, Seveni sevmek, Doyasıya gerinip, Emeğini hesap etmeden, Deriin bir oh çekmek.... Oysa varmı öyle, Emeksiz yemek, Hele bir düşünün, Ne de yok ki emek. Aş da emek, İş de emek, Ana da baba da, Eş dost ve arkadaşda, Koklamaya kıyamadıgımız evlat da Hepsin de gerekli emek. Şöyleri bir kolları sıvasak, Gönül kapımızı aralasak, Bazen zoru bazen kötüyü, Kendi yüregimizle tartsak, Hiç bir şeyin meydana , Öyle kolay gelmediğini anlasak.. Sahip olduklarımızın degerini, Daha iyi anlasak...... Zormudur acaba... SERGÜL KANDEMİR 05.02Ç2011 ANKARA |
tam puanla kutladım.