Adını Yazarken Dağıldı Mürekebim...
Karıştırdım eski defteri
Baş sayfada sen vardın Adını okuduğumda Gözyaşlarım çağladı karıştı sele Sen gittin gideli gülmedi yüzüm Ne baharı tattım ne de yazı Nereye gittin de gelmedin Bütün bedenim çürüdü sensiz Gözyaşlarımla Seni yazdım beyaz sayfama Dağıldı mürekebim Öylesine Özlem duyuyorum ki sana Sen giderken gözlerim kaldı ardından Döner misin bilemem Hatırladıkça o eski günleri Hüzün kaplıyor yüreğimi Sanki bir daha dönmeyecekmişsin gibi Öyle çok özledim ki seni Ciğerim paralar beni Adını andıkça yaralar beni Anılarım birer birer canlandıkça Ölesim gelir Yalnızlığa mahkum yüreğim Giderken kırıldı kalemim Döküldü dalda yaprak Hüzün sardı içimi Gittiğin o gün koparmışsın yüreğimi Gökte yağan yağmur hatırlattı seni bana Yürüyorum şimdi yalnız ve tek başıma Nedense hüzün sardı yüreğimi Nereye gittin de gelmedin Şimdi Akıyor gözyaşlarım Adını yazarken kırıldı kalemim dağıldı mürekebim Yırtıldı hatıra defterim Şimdi hüzün yağmurlarında arıyorum seni... Hüseyin YANMAZ 05/02/2011 |
Giderken kırıldı kalemim
Döküldü dalda yaprak
Hüzün sardı içimi
Gittiğin o gün koparmışsın yüreğimi
sevgili tercanlı sayfanızdan yine çok güzel akıcı bir şiir okudum yüreğin zeval görmesin kutlarım kardeşim.