Annem gibi
ilkin gözlerinden başlıyorum
gözlerin diyorsam hani anamdan sonra ilkbahara açılan ikinci pencere ardından saçların gecelambasının düştüğü anda değer biçilemeyen ama en çokta ellerin ısıtıyor ellerin bir doğum sonrası kendi göbeğini kesen bir annenin elleri... ah Nebahat ! yolumu ne zaman kaybetsem yüreğin kocaman bir liman oluveriyor bana Nebahat diyorsam usulcacık Nebahatin... bir çocuk, adı var kendisi yok ve ne zaman bir kavgaya tutuşsa babasına görünmeden mahallenin bütün çamuruyla aynı anda bitiveriyor annesinin koynunda... geçmişin sancılarına inat beni yeniden doğur anne, doğurda büyüt görüyorsun ki kapından ayrılabilmiş değilim daha... "İki şey var ancak ölümle unutulur Anamızın yüzüyle şehrimizin yüzü".( Cemal Süreya ) |
Yüreğine saglık Yaşar ÇETİNKAYA
Ne kadar dogru söylemiş Cemal Süreyya
Var ol
Çok saygılar