İŞTE YIRTILDI YÜZÜ GECENİN BİR VAKTİNDE
işte yırtıldı yüzü gecenin bir vaktinde,
hapsettigin yıldızlar kurtuldu esaretten. leyla mecnuna sordu yılların ötesinden, sevdiginden eminmisin, sevgin nereye kadar. esaretten kurtulan yıldızların feryadı, sardı koca alemi gecenin yarısında. ihanet canavarının o korkunç çıglıgında masum aşklar yüregi,korkudan taş kesildi, ihanet denizinin günahkar yatakları, karışmış çok zamandır, masuım sevda nehrine. seven ve sevilenler bir kefeye konulmuş, para,yalan,ihanet başlarda şeref olmuş, ne bir demirle dagları delen kalm ış ne de aşk ugruna ö lüme giden kalmış. başka yardan çocugu sev ene yama etmiş, sev ginin saflıgına ihanet karıştırmış. yıllar yılı kılıcı ustalıkla saklamış, leyla olup düşmemiş,mecnunla bir mezara. ne içinde kalabildim ben bu masum aşkımın, ne de tamamen attı, b eni ömrü dışına. kaldım yekpare bu dünyanın, bilinmez bir yerinde. ne bir sevincim oldu, nede bir katılanım var, yoklugun acısını haykırır çan sesleri. hep dışlandı yüregim,yıkıldı kalelerim, gözyaşlarım toplandı, diclenin havzasınada. utanmaz gözyaşları, yıkkandık yhalanlarla, ferhatın kemikleri sızlarken mezarında. yakıldı tüm mumları mabedin her yanında, ahuzarlar yükseldi zübeyde türbesinden, zangoçların nefesi kesildi, hemen birden, tüm mum ları söndüren kasırga tufanında. |