UMUT KAPISI
Bilirmisin icim ürperiyor
Nedeni ney dermisin sorarmisin Cünki hayalin karsimda duruyor Gözlerimin yasi dinmiyor Sesizce dökülüp yastigimi islatiyor Sensiz olmuyor geceler sabah Olsada görmüyor gözlerim gün isigini Gecmiyor günler aylar yillar Ne yapmali ne demeli Yoksa temmellimi gitmeli Ayak izini takip etsem hayalini buluyorum Elimde yirtik resmin yapistirmaya calisiyorum Düsünüyorum enazindan dokunuyorum varligini hissediyorum Duy sesimi lütfen yalvariyorum Birakma beni hayalinle ben zor yasiyorum Belki beklemekte bir umut kapisi Deyip ben ondan kuvet aliyorum Belkide onun icin yasiyorum Umudun bitigi yerde hayatta bitermis Yasadikca SEN ve BEN Yetirmeyecegim ümidimi Bekleyecegim olacagim daima Ben umut kapisinda olurda bir gün gelirsin diye Acacagim umut kapisni SEN iceri girersin diye..... ŞİİR GÜLHAN BİLGET (Berlin) |