Merhaba şairim.Bugün okuduğum ilk şiir bu...Sorumluluklarım gereği biraz önce geldim köyden...
Beni,şiirin görselliği karşıladı ilk önce.Şiiri okuyunca ne kadar özenle seçilmiş dedim kendi kendime.Anlaşılmamak, kendini yalnız hissetmek ne demek, çok iyi bilirim...
Benim köyüm bir gölün kenarındadır.Gerek zifiri karanlıkta,gerekse mehtabın altında çok seyrettim yakamozları ve bütün duygularımı mırıldanmışlığım çoktur kendi kendime.Her defasında yanımda tek dostumdu kızıl malzemeden yapılmış adı namert denen sarılar ve gözlerim çakmak çakmaktı, kulaklarım pür dikkatti vızıltıyı duyacak kadar...
ve sevgili dostum hissediyorum bu şiirinizi ruhuma kadar...
Şiirinizi en kalbi duygularımla kutluyorum...Bir şiirimden dörtlüğümü bırakarak ayrılıyorum sayfanızdan.Gönül dolusu sevgilerimle...

Gülen bir yüzüm varsa içim yanmaz mı sandınız?
Alsam hislerimi kucağıma, bir görseniz ağlarsınız,
Mazideki ateşi üflüyor anılar, küllenmesi imkânsız.
Akamıyor gözümden yaşlar, yalnızım ben yalnızım.