Sorgu
Düşürülmüş şehrimin son aydınıydın sen
Parçalanan bedenimin tek cerrahıydın sanki. Gittin… Ve ben oturup sana şiirler yazdım Ötene kadar demir işçilerinin ahraz horozu… Sustum, kustum, uyudum… Düştüm, ağladım Ve büyüdüm… Karar verdim kararsızca Büyüyen kendime ferman yazdım… Darağacı kurdum sensizliğin ıslak gecelerine Asmak için seni ve beni. Dayanamadım nedense Kıyamadım sana Ben sadece, büyüyen beni astım… Görmedin sen, bilemezsin Dün gece bu şehirde kara bir yastım Sen gittin Ben kırmızı ağladım… Habersizdin Dün gece gökyüzünü ellerimle parçaladım. Erkan İsa Şen 2004 |