Gönüllerimiz kırık,
Bu sevdadan vazgeçmişiz artık.
Hani! Dünya bir araya gelse,
Düzelmez bu yanlışlık.
Hava berrak,
Hiç kış gününe benzemiyor,
Hiç üşümüyorum.
Biliyor musun?

Birazdan fırtına patlamaz umarım,
Patlamasın ne olur,
Bu günlerde çok alınganım,
Alev alev yanıyor yüreğim,
Senden uzak, seninleyim.
Kırılganım.

Biliyorum;
Sen de kırılgansın ben gibi,
Beraber işledik bu suçu,
Beraber kırdık birbirimizi.
Birlikte yok ettik sevgimizi,
Ne sen benden davacı ol,
Ne de ben senden davacıyım.
Ben acılara razıyım,
Çünkü birlikteykende acı çektirdin bana,
İnan sitem değil bu sana.
Kim bilir?
Belki de yaşanması gerekiyordu,
Yaşadık.
Ve bitti..

Şimdi desem ki; affet beni,
Şimdi desem ki; dön gel bana,
Düşünüyorum; Ne yaptım ki sana?
Neden af dileyeceğim?

Şimdi desen ki; affettim seni,
Şimdi desen ki; döneceğim sana,
Düşünüyorum; Neyi affettinki?
Ne yaptım sana?
Neyi affedeceksin?
Anlatsana.

Farkında mısın?
Hava soğumaya başladı,
Üşüyorum.
Sen de üşüyor musun?
Bitsin artık bu fırtına sessizliği,
Patlayacaksa patlasın artık fırtına,
Yağacaksa yağsın yağmurlar.
Kırılgan kalpler adına.

En iyisi ne ben af dileyeyim,
Ne de sen affet.
Ne fırtına kopsun bir daha,
Ne de yağmurlar yağsın,
Kırılgan kalpler adına.
Başa geldi bir defa bu ayrılık,
Dünya bir araya gelse düzelmez bu yanlışlık.
Kim bilir? Belki de yaşanması gerekiyordu,
Yaşandı,
Ve bitti.