DİKENLER
DİKENLER
Ne yazsam diye, düşünüp dururum, Akılsız başıma yumruk vururum, Bazen gider,bazen gelir şuurum, Nedir şu çektiğim,insan oğlundan. Elimi versem,isterler kolumu, Nerede olsam,keserler yolumu, Kesemi bilmezler,boş mu,dolu mu? Nedir şu çektiğim,insan oğlundan. Kurulmuş hayat yolunda tuzaklar, Kuşanılmıştır her türlü pusatlar, Önüne koyulur türlü yasaklar, Nedir şu çektiğim,insan oğlundan. Üreksoy çıkamaz,işin içinden, Medet ummaz hiç,şeytandan ve cinden, Gelsede dermanı Yemen’den,Çin’den, Nedir şu çektiğim,insan oğlundan. 27.01.2011 Adil ÜREKSOY ’’Adil’ce’’ |