Rüya gibi..hergün durağına bakmayı kendimde alışkanlık haline getirdim bazen gözlerimi kapatıyor sen gittiğinde açıyorum, seni arıyorum. seni çok ilginç olmayan binlerce şekil arasında arıyorum bugün varsın, uyumamışa benziyorsun bugün daha da güzelsin saçların dağınık, taranmamış onları görünmez ellerimle tarayıp düzelttikten sonra seni yeniden bir öpücüğümle karmakarışık ediyorum.. ellerimi düşüncelerinden geçiriyorum birgün bir tranvaya binelim sen karşımda oturuyorsun ben inmiyor, sen de inme ne olur son durağa kadar gidelim sonuna kadar gidelim bu güzergahın sonuna kadar burada, karşılıklı sonsuzluğumuzda kalalım hep ellerin ellerimde, gözlerin gözlerimde kalplerimiz hep bir atsın olur mu? Sami Arlan.. |