MU-HASEBE-GERÇEĞİ ARAMAK
Soğuk , oda,
yalnız bir insan yaslanmış ardına yağmurun sesini dinlemeye çalışıyor. Sorguluyordu karanlıkta kendini bir damla gibi gelip geçecek , sıradan mı ... kim bilir maskeler düştüğünde, makyajlar aktığında. düşündükçe üşüyor üşüdükçe yanıyor gerçek bütün sıcaklığıyla yakıyordu, acı veriyordu,sırtlan saldırısına uğramışçasına bedininden parçalar kopartıyorlardı... oda daraldıkça daralıyor gerçek gerçekliğini yitiriyor sorgulamasını bitiremiyor kaçmayı düşünmüyor biliyordu ki bir ağaç her mevsim ağaç bir ağaç değildi kalktı camdan kendini izledi yorulmuştu günlerdir uykusuz koşuyor ama gerçekle gerçekten yüzleşiyordu. |