kalkalım aşkımıza düştüğümüz yerdenGecelerde çekilirim dar ağacına Umutsuzluk tekmeler ayağımın altındaki sandalyeyi Gözlerin yetişir de imdadıma Kaldırır ruhumdaki cehennemi düşüşleri Her yağmurda sırılsıklam sen olurum Dilde şiirler,radyoda şarkılar ıslanır Elini tutarım neden sonra Anıların sıcaklığına yaslanırım Taze bir uykuyu çeker canım Caddelerde sensizliği adımlarım gün boyu Tabelalardaki yazıları silerim Hepsine adını yazarım siyah harflerle Siyahı seversin ya ondan Saçlarını özlerim Yolum istasyona düşer Hayır ben istasyona gönüllü gelmişimdir Her gelen trende seni görmüş gibi olurum Bana doğru hızlı adımlarla gelişini Her giden trenin ardından koşarım Yakalar mıyım diye son gülüşünü Yalnızlığımda yalnız değilim ki ben Seni özlerim çoğalırım birden Gel kalkalım bu hasretten Düştüğümüz yerden |