KOLAYMI SANIYORSUN
KOLAYMI SANIYORSUN
kolaymı sanıyorsun bendeki bu beni… Yorgunluğum senin vermiş olduğun çöküntü Hiç yardım eli uzatmazınki bana Şu dünyada huzurlu olayım… Her defasında imreniyorum baksa hayatlara, Her defasında soruyorum kendime ‘neden bir tek ben?’ Her defasında daha da sarsılıyor bu yorgun bedenim İmrenmek, sormak, sarsılmak meğerse senin Açmış olduğun felaketle,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Anladım anladım ama anlatamadım Söyledim söyledim ama dinletemedim Denedim denedim ama başaramadım Gördüm gördüm ama çaresizdim… kolaymı sanıyorsun benim yasamış olduğum bu boşluğu kolaymı sanıyorsun benim bu kocaman çaresizliğimi, Biliyormuşsun? Ne boşluk, ne de çaresizlik, İçimi yakan en derin ateş sonsuz bitmez acılarım, ~~|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||~ Tüm şair canlara başarılar dilerim sevgilerimi sunarım,,, 24.01.2011 |