KORKMA
yağmurlar yıkasın bedenini..
arın pis günahlarırından... korkma senin adın yeryüzü... senin günahlarının içinde... her gece bir nefeste kaç beden can veriyor.... bilseler bebeler kirliliğini binbir umutla sarılmazlar yakana.... senin adın yeryüzü korkma... her doğan güneş örtecek günahlarını... saklayacaksın en mahzun bakışınla şeytanca fikirlerini... bir can daha aldanacak güzelliğine.... senin adın yeryüzü... dur demeyeceksin gidene ardından kapın sonuna açık kadar gelen ezik hanene bir yalancı kahkaha, ağızda ömrüm sakızı hayasızca,çatlamakta korkma aç kollarını senin adın yeryüzü |
Üzerinde gezen ve insan diye geçineni,
Yerin altını düşünmeden ezer geçer herkesi,
Gireceği ve gideceği yine o toprak değilmi.
Ayırmadan toprak örter herşeyi,
İyi ve kötü demeden.
Toprağı severim şair. Hiç irdelemeden ve kim olduğuna bakmadan kabul eder seni. Çünkü parçası olduğunu bilir. Evet dediğiniz gibi üzerinde yaşayanlar yaşatıyor insanlara en büyük melanati. Güzel şiirini kutlarım. Saygılarımla