HİÇ DUYMAYACAK
Ufuktan giderken kızaran güneş
Belki de bir daha hiç doğmayacak Sevdiğim ölmeden mezarım sen eş Belkide toprağım hiç dolmayacak Boş kalsın baş ucum dikme taşımı Çiğnesin yocular garip başımı Ayaklar değdikçe okşar saçımı Belki de ellerin hiç değmeyecek Kıyıp da güllere demetle gelme Dizlerin dövüp de kendini üzme Taşlıdır anlamaz toprağım sevme Belki de yaşların hiç düşmeyecek Dünyaya bir daha gelirsem gene Bırakmam ruhumu gitsin bir yere Gel segilim yine sevmeyi dene Belkide sevdiğim hiç demeyecek Yarsever çilendir hakkın desen de Gönlüme kupkuru incir diksen de Dilinden baykuşa öğüt versen de Belki de viranem hiç duymayacak 20/01/2011 Muhtar Gazi TOPAL MALATYA |