AKLIM ERMEDİ BU İŞE
Ne aklım erdi
Nede bir anlam verebildim Devletin bu işine Çocuklar analı babalı yetim Baba başka yerde anne başka Hani tayin hakkı olsa O da yok ne yazık ki Becayiş kim gider ki Dağ köylerine Nasıl bir sözleşmeymiş anlamadım Öyle zor ki yaşam Olan çocuklara oluyor Zavallı son kedevem Henüz üç yaşın da Şimdi hasret anaya Önceleri annedeydi Babaya hasret büyüdü Şimdi babaya geldi Anne özlemi dolu yaşıyor Simsiyah saçları Üzüm gibi gözleri Öyle masum ki Sarılıyor babam diye Henüz konuşamıyor Belki özlem onu konuşturmayan Benimle avutmaya çalışıyor anasızlığını Sımsıkı sarılıyor anam diye İçim eriyor baktık ça ona Ağabeyside aynı Oda ana özlemi ile büyüdü Öyle açlar ki ana sevgisine Nasıl doyacaklar bilemiyorum Ne kadar sevgi versem Anne gibi olamam ki Rabbim akıl ver baştakilere Düşünseler bebeleri Düşünsünler çocukları Birleştirsinler eşleri Bitse bu ayrılıklar Mutlu yaşasa çocuklar Ana baba gölgesinde Doysalar sevgiye Doyasıya sevgiyle büyüseler Olmaz mı rabbim olmaz mı AYŞE KARAN |