bir kadeh olsam;
rakı kadehi,
güneş batınca,akşam çökünce,
mantar; eline alsa beni,

usulca masaya koysa ,kırmadan.....
oturtsa yanıma kardeşimi,
bana rakı,o na su koysa,
canım babam rakı şişesi hemen yanımda,

karşımda anam sürahi,
karıştır be mantar anamı babamı,
doldur ince bedenime,.....

mantar;şevkatle dokunsa bedenime,
bir kelebeği tutar gibi,
nazikçe,alsa beni eline,
önce beni,
sonra;
sevgili kardeşimi götürse dudaklarına,
vallahi içtiğini değil,
öptüğünü sanırıım mantar’’ın......

ama;
allahı var mantarın,
bana hiç hoyrat davrandığını görmedim,
ne diyem ki,
tuttuğu altın olsun,
allah ondan razı olsun.......

derken;bitince rakı
mantar alır eline bizi,
götürür yıkamaya,
yıkar bizi bir ana şevkatiyle,
pırıl pırıl yapar.......

sonrada usulca yerleştirir bizi kırmadan yerimize....
yalnız takıldığım bi’’şey var,
anamı dolaba koyarken,
babamı çöpe atması,
üzülürüm işte o an,

ama;
bir bakmışım ki sonraki akşam,
mantar;
yeni bir babayla yeniden karşımda.......
----------------------------------------------------

kıyı ege köylüsü................