İÇİMDEKİ HÜZÜN
Bu gece hüzün doldu gönlüme
Gene karabulutlar büründü gökyüzüne Şimşekler çakıyor her bir taraftan Beynimdeyse umutsuzluk yankısı Gözlerimdeki yaşlar sanki yağmur misali Birbir akarken yanaklarımdan sanki Dereler taşmış nehirlerse gürleşmiş Yolu denizler olmuş bir halde yol alırken Bedenim sadece sana mapus halde Dört duvarlara sarılmış etrafım Bedenim dermansız kaldırmıyor ayaklarım Sarı saçlım al yazmalım neydi günahım Çılgınca yürüyorum bilinçsizce ve dağınık halde Denizdeki dalgalar üstüme üstüme yürüyor sanki Sahildeki kumları sarmış çakıl taşları sevgili misali Bense onları ayırmamak için savruluyorum sanki Mehmet Sait AKALIN 17/01/2011 |
Hüznün yansımalarıydı...
Efendim, teşekkürlerimle!..